BHV in transitie? Gewoon doen! “Samen op Safe”

De zorgsector verandert voortdurend. We staan dagelijks voor vele uitdagingen met een hoge werkdruk, personeelstekorten en een toenemende zorgvraag. Dit maakt ook dat we veiligheid binnen de zorginstellingen niet voldoende kunnen waarborgen met de traditionele kijk op bedrijfshulpverlenging.
Het structureel borgen van veiligheid binnen de organisatie binnen de huidige situatie. Onmogelijk? Nee, het vraagt om een andere benadering. Geen hokjes denken maar samen doen!

Van hokje naar houding: veiligheid is van iedereen

Veiligheid is geen losstaande taak die enkel bij de bedrijfshulpverlener ligt. In de praktijk komt het aan op samenwerking en vooral: verantwoordelijkheid nemen in het moment.

Die verantwoordelijkheid leeft en zit in iedere medewerker, ze zien, signaleren, alarmeren en handelen. Niet omdat het moet, maar omdat het goed voelt. Dat is nu juist het fundament van de transitie naar een brede crisisaanpak, de mens staat centraal en we doen het samen!

De kracht van ‘samen’

Niemand kan het alleen, samen kom je verder en sta je sterker! Zeker in een noodsituatie crisissituatie, dan heb je elkaar nodig. Collega’s die elkaar kennen, op elkaar vertrouwen en elkaars kwaliteiten benutten. Denk aan de zorgverlener die weet welke bewoner eerst te helpen of de facilitair medewerker die direct de juiste technische stappen neemt. Door elkaar te versterken, aan te vullen en informatie te delen ontstaat de echte ‘chain of support’ die essentieel is voor een veilige woon-, leef- en werkomgeving.

Van vaste structuren naar vertrouwen

Het strikt vasthouden aan oude patronen en rollen zoals de BHV is passé en schuurt met de realiteit van vandaag. Wat nu nodig is, is een cyclische werkwijze waarbij logisch denken, het benutten van elkaars vakmanschap en verbinding leidend zijn. De huidige situatie vraagt om een benadering waarin de kracht en zelfredzaamheid van de medewerker ruimte krijgt, ondersteund met handelsperspectief en heldere communicatie. Vertrouwen, verbinding en eigenaarschap vormt het fundament van deze nieuwe aanpak.

Wetgeving? Ja. Maar niet genoeg.

Natuurlijk is wet- en regelgeving belangrijk. Maar voldoen aan de norm betekent niet automatisch dat je organisatie ook echt veilig is. Het gaat om de mens, de bewoner, de patiënt, je collega en alle mensen die betrokken zijn bij je organisatie. Echte veiligheid ontstaat als medewerkers weten hoe ze moeten handelen en vooral: als ze voelen dat ze daarin niet alleen staan.
Daarom draait het niet alleen om procedures, maar op het versterken van het vermogen om te handelen, met kennis, daadkracht en oog voor elkaar en het geheel.

Een verandering die gewoon kan

Het woord ‘transitie’ schikt vaak af. Het ontbreekt aan tijd, aan mensen, soms aan visie, eigenaarschap of simpelweg niet weer een verandering. Allemaal zaken die niet aanwezig zijn of gemist worden, maar het vraagt vaak  juist geen grootschalige of  moeilijke herstructurering of functiewijzigingen. Hoe dan wel? Door te kijken wat er wél is en juist het benutten van wat er al is:

• De kennis van medewerkers die dagelijks risico’s herkennen
• De motivatie om goed voor bewoners/patiënten en collega’s te zorgen
• Bereidheid om samen te oefenen en te leren.

Door stap voor stap meer aandacht te geven aan veiligheid in de praktijk, ontstaat er vanzelf een stevig netwerk van mensen die weten wat ze moeten doen vanuit vakmanschap en vertrouwen.

Samen op Safe

De omslag naar een zorggerichte crisisorganisatie is geen plan op papier, maar een realistische stap vooruit. Een stap waarin medewerkers zich gezien en gesteund voelen, waarin ze weten hoe te handelen en vooral: waarin iedereen zich veilig voelt. Veiligheid is geen project, het is een houding en die zit al de mens! Gewoon doen dus.

Nieuwsgierig hoe deze koerswijziging er voor jouw organisatie uit kan zien? Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek.